Skamieniałości trylobitów w Pompejach sprzed 508 milionów lat wykazują cechy nigdy wcześniej nie widziane

Odkryto trylobity sprzed 508 milionów lat zachowane w materiale wulkanicznym, ukazując nigdy wcześniej nie widziane szczegóły w 3D. Ich skamieniałość była tak szybka, że ​​na miejscu zachowały się małe muszle i nadal można zobaczyć tkanki miękkie, w tym części ust i narządy wewnętrzne.

Trylobity zostały pogrzebane w strumieniach lawy – gorącej, gęstej materii, która wybucha z wulkanów i czasami osiąga duże prędkości. 200 metrów (656 stóp) na sekundę. Zwykle spala każde życie na swojej drodze, ale w środowisku morskim może się to zmienić.

„Powierzchnia morza, po której spłynął popiół, była śmiertelnie gorąca i powodowała oparzenia zwierząt na płytkich głębokościach” – mówi współautor badania. Doktor Greg Edgecombe „Popiół musiał zmieszać się z wodą morską podczas podnoszenia i przenoszenia przez statywy znajdujące się na dnie morskim” – powiedział IFLScience archeolog z Muzeum Historii Naturalnej w Londynie. „To mieszanie się w kolumnie wody morskiej musiało ostygnąć popiół wystarczy.”

Starożytne cuda zebrane w Atlasie Wysokim Maroka nazwano trylobitami „Pompeje” ze względu na ich niezwykłe zachowanie w popiele. Są niewiarygodnie stare, ale nie są najstarszymi trylobitami, jakie kiedykolwiek znaleziono.

Mają około 508 milionów lat i są młodsze od najstarszych trylobitów, których początki sięgają około 521 milionów lat temu. Istnieją również starsze skamieniałości śladowe w kształcie nory, zwane Rusophycus, które uważa się za dzieło trylobitów i mają ponad 528 milionów lat.

Jednak grupowce porównawcze są nadal niezwykłe pod względem stopnia zachowania, jakie wykazują.

„To, co sprawia, że ​​nasze okazy, szczególnie te nieskazitelne, są wyjątkowe, to trójwymiarowe zachowanie ich przydatków” – dodał Edgecombe. „Wyrostki nie zostały spłaszczone, przeorientowane ani złamane. Zachowały się w orientacji zbliżonej do naturalnej. I dlatego, że są takie. są konserwowane w próżni w macierzy skalnej. „Możemy to przeskanować tomografią komputerową, aby zobaczyć w 3D”.

„Wyrostki zachowane w łupkach mogą pięknie zachować swoją szczecinę, ale skamieniałości są tak skompresowane, że są niemal dwuwymiarowe, dlatego musimy zastosować niszczące pobieranie próbek, aby mechanicznie wywiercić górne części wyrostków, aby zobaczyć dolne części. Po przeprowadzeniu badań nasze okazy są tak samo doskonałe, jak wcześniej.”

Te nigdy wcześniej nie widziane szczegóły oznaczają, że teraz widzimy trylobity bliższe prawdziwego życia niż kiedykolwiek wcześniej, wraz z rozciętymi ustami i unikalnymi pionowymi wyrostkami żerującymi. Czyż nie jest piękna?

Badanie zostało opublikowane w czasopiśmie Nauki.