Ferrari odniosło pierwsze zwycięstwo w 24-godzinnym wyścigu Le Mans od 58 lat, a Alessandro Pier Guidi, James Calado i Antonio Giovinazzi zdobyli czołowe tytuły, wyprzedzając Toyotę w setnej edycji wyścigu.
Po powrocie włoskiego producenta do rywalizacji na torze Circuit de la Sarthe z nowym 499P Le Mans Hypercar, załoga wręczyła Ferrari nr 51 pierwsze bezpośrednie zwycięstwo w Le Mans od czasu, gdy Masten Gregory i Jochen Rind zdobyli najwyższe wyróżnienie w 1965 r. .
Pierre Guidi zdobył flagę w szachownicę po 1 minucie i 21 sekundach przed Toyotą GR010 HYBRID z numerem 8, którą prowadzili Sebastien Buemi, Brendon Hartley i Ryo Hirakawa.
Cadillac V-Series nr 2 zajął ostatnie miejsce na podium, a Alex Lane, Earl Bamber i Richard Westbrook dzielili okrążenie za zwycięskim Ferrari.
W bardzo wyczerpującym wyścigu walka o prowadzenie sprowadziła się do prostej walki między Ferrari nr 51 a Toyotą nr 8, chociaż to 499P zdawało się mieć przewagę nad samą prędkością przez większą część drugiej połowy wyścigu. wyścig.
Po zmaganiach w rękach Pierre’a Guidiego w pierwszej wieczornej szykanie Mulsanne, Ferrari nr 51 wróciło na prowadzenie i prawie minutę przewagi nad Toyotą, ale różnica została praktycznie zlikwidowana, gdy Pierre Guidi został zmuszony do wykonać cykl zasilania w swoim pit stopie o godzinie 19.
To postawiło Toyotę z powrotem w rywalizacji, ponieważ liderzy dzielili zaledwie sekundy w tym momencie wyścigu, ale Ferrari już zaczęło potwierdzać swoją przewagę, gdy wyszli na Hirakawę w przedostatniej godzinie bitwy.
Hirakawa stracił go podczas hamowania w Arnage, uderzając w bariery, ale był w stanie zjechać uszkodzonym samochodem nr 8 do boksów i został wysłany w drogę bez utraty okrążenia.
Samochód z numerem 51 był lekko przestraszony na końcowych etapach, ponieważ Pierre Guidi został zmuszony do kolejnego okrążenia mocy na 23 minuty przed końcem, ale jego przewaga nad Toyotą była taka, że był w stanie odzyskać wyraźne prowadzenie przed przejściem do tworzyć historię dla Ferrari.
Cadillac, który zajął drugie miejsce, miał w dużej mierze czysty przejazd, z wyjątkiem korkociągu dla Westbrook w ciągu nocy, ale siostrzany samochód nr 3 Chip Ganassi Racing miał bardziej obfity w wydarzenia czas w drodze do czwartego miejsca.
Sebastien Bourdais został wykończony od tyłu przez samochód GTE Am na szykanie Dunlop podczas wczesnego wolnego obszaru, wysyłając samochód do warsztatu w celu naprawy. w nocy z powrotem na front.
Ostatecznie Bourdais i koledzy z zespołu Ringer van der Zande i Scott Dixon ukończyli trzy okrążenia na czwartym miejscu, a za nim uplasowało się Ferrari nr 50 Niclasa Nielsena, Antonio Fuoco i Miguela Moliny na piątym miejscu.
Zdobywca pole position był już poza rywalizacją o prowadzenie po pit stopie Nielsena na Porsche Curves podczas jednego z dwóch wieczornych opadów, a następnie stracił kilka okrążeń w ciągu nocy z powodu wycieku płynu z układu odzyskiwania energii.
Dwaj pozostali producenci hipersamochodów, Peugeot i Porsche, znosili wyścigi aż do zapomnienia.
Peugeot miał oba funky 9X9 w ferworze walki o prowadzenie na początku, ale obrót na mokrej nawierzchni Jean-Eric Vergne w samochodzie nr 93 na zakręcie Mulsanne kosztował ten samochód dwa okrążenia, podczas gdy Gustavo Menezes miał wypadek w siostrzana maszyna nr 94 w pierwszej szykanie Mulsanne we wczesnych godzinach porannych.
Oba Peugeoty zostały następnie zabrane do garażu z problemami hydraulicznymi, a najlepszy z nich, Vergne nr 93, podzielił się z Paulem di Resta i Mikkelem Jensenem, zajmując ósme miejsce.
Porsche przeżyło bardziej nieszczęśliwy występ z trio Penske, które zgłosiło 963 LMDh, z których wszystkie doznały wielu opóźnień.
Porsche nr 75 3. serii jako pierwszy Hyper wycofał się z powodu problemu z ciśnieniem paliwa, zanim wypadek na Porsche Curves z udziałem Kevina Esther wyeliminował z rywalizacji najlepiej sklasyfikowany samochód marki, numer 6, i stracił więcej czasu na wymianę to. . akumulator hybrydowy.
Porsche nr 5 wracało do domu na piątym miejscu, po opóźnieniach spowodowanych przebiciem opony i wyciekiem z układu chłodzenia, zanim w ostatniej godzinie doznało nieokreślonego problemu mechanicznego, który spadł na dziewiąte miejsce.
Niedawny dramat utorował drogę butikowemu producentowi Glickenhausowi do zajęcia prawdopodobnie szóstego miejsca w zdominowanej przez fabrykę klasie Hypercar z wpisem #708, który udostępnili Oliver Pla, Romain Dumas i Ryan Briscoe, tuż przed siostrzanym samochodem #709.
Stało się tak pomimo wielu konwersji obejmujących oba niehybrydowe LMH 007, w tym prawie identyczne wagi Pla i Estebana Gutierreza w Indianapolis.
Ferrari nr 51 przejechało tylko 342 okrążenia w drodze do zwycięstwa, najmniej okrążeń przejechanych przez zwycięzcę wyścigu od czasów Audi w 2001 roku.
LMP2: Inter Europol zdobywa słabsze zwycięstwo
#34 Inter Europol Oreca 07 – Gibson Off Jakub Śmichowski, Albert Costa, Fabio Scherer
Zdjęcia: Eric Le Galliot
Polska drużyna zawodów Inter Europol wygrała klasę LMP2 z ORECA nr 34, wspólnie z Jakubem Śmichowskim, Albertem Costą i Fabio Schererem, którzy podczas wyścigu niewiarygodnie złamali stopę.
Szwajcarski kierowca Scherer doznał kontuzji, gdy Corvette GTEM uderzyła go lewą nogą podczas rundy pit stopów, ale to nie przeszkodziło Interowi Europolowi w zdobyciu pierwszego mistrzostwa świata w wyścigach długodystansowych na największym etapie w historii.
Inter Europol prowadził przez ostatnie osiem godzin wyścigu i przetrwał kilka dochodzeń w sprawie naruszeń pit stopów na końcowych etapach, pokonując samochód zespołu WRT nr 41 Luisa Deletraza, Roberta Kubicy i Rui Andrade o 21 sekund.
Duquesne zajął ostatnie miejsce na podium wraz z Neilem Janim, Rene Binderem i Nico Pino, wspomagany późną edycją drugiego z WRT ORECA, samochodu nr 31, który zjechał do boksów z podejrzeniem problemu z zawieszeniem podczas 11- minuta Togo.
Główny konkurent Alpine, maszyna nr 36 Charlesa Milesiego, Mathieu Facsiviere’a i Juliena Canale’a, awansowała na czwarte miejsce, a samochód nr 31 Robina Frijnsa, Seana Gilaela i Ferdinanda Habsburga był piąty po późnych dramatach.
United Autosports przeżyło koszmarny wyścig, w którym oba ORECA brały udział w wypadkach. Samochód nr 23 jechał na ósmej pozycji po nocnym wypadku Toma Blomqvista, który wymagał podróży do centrum medycznego, gdzie ogłoszono alarm medyczny samochodu.
GTE: Corvette daje C8.R zwycięstwo i pożegnanie
#33 Corvette Racing Chevrolet Corvette C8.R autorstwa Nicky’ego Catsburga, Bena Keatinga, Nicholasa Farone’a
Fotografia: Mark Flory
Corvette Racing odniosła ostateczne zwycięstwo maszyn GTE w Le Mans, zanim klasa wycofała się na korzyść samochodów GT3 z 2024 roku.
To był wynik, który wydawał się mało prawdopodobny na początku wyścigu, ponieważ solo C8.R wjechało do garażu na 10 minut, aby wymienić przedni amortyzator, straciło dwa okrążenia, a potem nie udało się odzyskać okrążenia podczas procedury samochodu bezpieczeństwa. Samochody zostały wcześnie wypuszczone z boksów.
Jednak po tym płynny przejazd w połączeniu z szybkim tempem Nicky’ego Catsburga, Nico Varrone i Bena Keatinga pozwolił im odzyskać utraconą pozycję, a maszyna nr 33 w końcu wróciła na prowadzenie okrążenia przed 16. godziną.
Do dwudziestej pierwszej godziny Corvette została objęta prowadzeniem kosztem całkowicie kobiecych Iron Dames Porsche 911 RSR-19 Rachel Frey, Michelle Gatting i Sarah Bovey.
Frey został zdegradowany na inną pozycję przez ORT przez Astona Martina Vantage’a z TF Sport, który przegrał w nocy z powodu przebicia opony i kary przyznanej Ahmedowi Al Harthy’emu za przejechanie za samochodem bezpieczeństwa.
W końcowym zestawieniu samochód nr 33 TF Sport Al-Harthiego, Michaela Dinana i Charliego Eastwooda uplasował się dwie minuty za Corvette, a GR Racing Porsche Michaela Wainwrighta, Bena Parkera i Riccardo Pery odmówił samochodowi Iron Dames ostatniej szansy. – wykończenie miejsca. Platforma jest w końcowej fazie.
Późny dramat miał miejsce w zespole AO Racing – Project 1 Porsche o imieniu Rexy, który walczył o podium, ale został zmuszony do zjazdu do garażu z powodu problemu z prawym tylnym rogiem.
Samochód Garage 56 Chevrolet Camaro ZL1 NASCAR Cup, którym dzielili się Jimmie Johnson, Jenson Button i Mike Rockenfeller, został sklasyfikowany na 38. miejscu po serii opóźnień na końcowych etapach z powodu widocznych problemów ze skrzynią biegów.
W sumie 39 z 62 startujących zostało rozstawionych, co jest najniższą liczbą od wyścigu w 2015 roku.
24-godzinny wyścig Le Mans — wyniki wyścigu:
„Typowy ekspert od Twittera. Miłośnik kulinarny. Gracz. Student. Nieuleczalny miłośnik kawy. Zły praktyk popkultury.