Legenda stand-upu i skeczy miała 94 lata

Boba Newwhite’a

Jeff Kravitz/Magia filmu

Bob Newhight, uwielbiany komik, którego sarkastyczny humor w dwóch docenionych przez krytyków serialach komediowych CBS uczynił go jednym z najwybitniejszych komików w historii, zmarł w czwartek rano w wieku 94 lat.

Legenda Chicago, zdobywca nagród Grammy w kategorii Album Roku i Najlepszy Nowy Artysta za swój przełomowy album z 1960 roku, Elastyczny umysł Boba Newhite’aAmerykański aktor John Senator zmarł w wieku 85 lat w swoim domu w Los Angeles po serii krótkich chorób, ogłosił jego wieloletni menadżer Jerry Digny.

Były księgowy zdobył słynną nagrodę Emmy dopiero w 2013 roku, kiedy to w końcu ją otrzymał za gościnny występ w telewizji CBS w roli Arthura Jeffriesa (lepiej znanego jako profesor Broughton, były gospodarz programu naukowego dla dzieci). Teoria Wielkiego Wybuchu.

W 1972 roku MTM Enterprises obsadziło skromnego komika w roli psychologa klinicznego Boba Hartleya, który w prawdziwym życiu praktykował w Chicago, ulubionym mieście New Hart. Pokaz Boba Newhite’a Stał się jednym z najpopularniejszych seriali komediowych wszechczasów, z imponującą obsadą drugoplanową: wśród nich Susan Pleshette, Petera Bonnersa, Marcii Wallace, Billa Deeleya i Jacka Reilly’ego.

Newhart zakończył serial w 1978 roku po 142 odcinkach – co zaskakujące, nie otrzymał żadnych nominacji do nagrody Emmy ani zwycięstw serialu – wierząc, że wyczerpał już wszystkie swoje sztuczki. Jednak w 1982 roku wrócił do CBS, aby wyreżyserować kolejny serial komediowy MTM.

W Nowe SerceW 1992 roku zagrał Dicka Loudona, nowojorskiego pisarza, który stał się właścicielem hotelu Stratford w Vermont. Serial był głównym bohaterem przez osiem sezonów, a w tym sezonie wystąpiła także wspaniała obsada (Mary Fran, Tom Poston – który później poślubił Pleshette – Julia Duffy, Peter Scolari oraz, jako pracownicy utrzymania ruchu, Larry, Darryl i ich drugi brat Darryl, William Sandersona, Tony’ego Papenfusa i Johna Foldestada).

W jednym z najbardziej imponujących zakończeń serii w historii, Nowe Serce Obejmujący osiem sezonów serial zakończył się odważną sceną końcową, w której Loudon budzi się w środku nocy jako Bob Hartley w łóżku z Pleshette w ich mieszkaniu w Chicago, co sugeruje, że cały drugi sezon był tylko snem.

Pauzy i jąkanie New Harta należały do ​​jego cech wyróżniających, a jego sarkastyczne uwagi wynikały z jego spostrzegawczej natury.

„Mam tendencję do odnajdywania humoru w strasznych rzeczach. Powiedziałbym, że 85% mnie to ludzie, których widzisz w serialu. Pozostałe 15% to bardzo chory człowiek z bardzo zaburzonym umysłem” – powiedział w 1990 roku w wywiadzie dla Los Angeles czasopismo.

W 1992 roku został wprowadzony do Galerii Sław Akademii Sztuk i Nauk Telewizyjnych.

George Robert Newhite urodził się 5 września 1929 roku w Oak Park w stanie Illinois. George dorastał jako fan Chicago Cubs i brał udział w paradzie zwycięstwa drużyny na LaSalle Street po tym, jak Chicago zdobyło sztandar Ligi Narodowej w 1945 r. (Był naturalnie podekscytowany, gdy Chicago Cubs zakończyli 108-letnią suszę w World Series zwycięstwem w 2016 r.). ) .

Newhight nigdy nie marzył o karierze w showbiznesie; W rzeczywistości tak wspaniała kariera kłóciła się z jego środkowo-zachodnim charakterem i mogła być przyczyną jego związku z Ameryką Środkową.

Po ukończeniu St. Ignatius College Prep, a następnie uzyskaniu dyplomu biznesowego na Uniwersytecie Loyola, Newhite spędził dwa lata w wojsku, po czym nie ukończył szkoły prawniczej. Następnie pracował jako księgowy w firmie US Gypsum, a następnie w Glidden Co., która zajmowała się sprzedażą farb.

„Istnieje jakiś związek między liczbami, muzyką i komedią. Nie wiem, jaki to związek, ale wiem, że istnieje” – powiedział kiedyś w wywiadzie dla uniwersyteckiego profesora biznesu. „Wiem, że dla komika 2 i 2 równa się 5. Bierzesz ten fakt i bierzesz tamten, a potem dochodzisz do tego absurdalnego faktu”.

Aby pokonać nudę w pracy, New Hart i jego przyjaciel bawili się, wykonując śmieszne rozmowy telefoniczne. Udoskonalił te rozmowy w coś, co stało się wówczas znane jako jego charakterystyczny fragment komediowy: prowadzenie jednostronnej rozmowy telefonicznej (w czasie której publiczność wyobraża sobie, jak wygląda druga strona rozmowy).

On i jego przyjaciel sprzedawali także konsorcjalny program radiowy, w którym pięć dni w tygodniu wykonywali pięciominutowe fragmenty komedii za 7,50 dolara tygodniowo.

W 1959 roku inny przyjaciel, który był DJ-em w Chicago, przedstawił Newharta dyrektorowi Warner Bros. Records. Księgowy, który obecnie pracuje jako copywriter, miał wówczas tylko trzy oferty, ale wymyślił więcej materiału i zapewnił sobie kontrakt z wytwórnią płytową.

„Pamiętajcie, kiedy zaczynałem pod koniec lat pięćdziesiątych, nie mówiłem sobie: «Och, tu jest wielka luka do wypełnienia — będę łysą byłą księgową specjalizującą się w powściągliwym humorze». ,'” powiedział. „Po prostu taki byłem i w tym kierunku zawsze podążał mój umysł, więc było dla mnie naturalne, że taki jestem”.

Elastyczny umysł Boba Newhite’aNagrany na żywo w nocnym klubie w Houston album stał się pierwszym albumem komediowym, który dotarł na szczyty list przebojów, sprzedając się w 1,5 miliona egzemplarzy jako jeden z najlepiej sprzedających się albumów „talkowych”. Na albumach znalazły się klasyczne utwory, takie jak „Abe Lincoln vs. Madison Avenue” i „Driving Instructor”.

W czasach, gdy zwracali na siebie uwagę kontrowersyjni i radykalni komicy, tacy jak Lenny Bruce i Mort Sahl, Elastyczny umysł Newhart otrzymał także swoją trzecią nagrodę Grammy za najlepszy występ komediowy. Nagle został zapisany Program Eda Sullivana.

Po dwóch kolejnych udanych albumach Newhartowi zaproponowano cotygodniowy serial telewizyjny na sezon 1961–1962. Pokaz Boba Newhite’a Zdobył nagrodę Emmy za wybitne osiągnięcia w kategorii Program Roku w dziedzinie humoru, a także nagrodę Peabody.

Ale Newhart wkrótce poczuł się wyczerpany. Powiedział kiedyś: „Ponosiłem pełną odpowiedzialność za program siedem dni w tygodniu, 24 godziny na dobę, mimo że miałem doskonały zespół produkcyjny”.

Zaproponowano mu serię seriali komediowych, ale je odrzucił, wrócił do nocnych klubów i doskonalił swoje umiejętności aktorskie, występując gościnnie w telewizji i grając w filmach, zaczynając od Don Siegela Piekło jest dla bohaterów (1962) ze Stevem McQueenem w roli głównej, a następnie w innych filmach, m.in Gorące miliony (1968), Mike’a Nicholsa Złap 22 (1970) i ​​Normana Leara Zimna Turcja (1971).

Nowy spektakl serca Współtwórcy projektu Dave Davis i Lorenzo Music od jakiegoś czasu chcieli pracować ze scenorysami.

„Lorenzo i ja napisaliśmy o tym artykuł dla Boba Uwielbiam amerykański stylBoba nie było. Mamy więc pana Cezara. Kilka lat później przygotowaliśmy scenariusz dla Boba Spektakl Mary Tyler Moore„Po raz kolejny Bob był niedostępny” – powiedział Davis Thr W ustnej historii serialu komediowego. „Kiedy zostaliśmy redaktorami historii w programie Mary, MTM Enterprises zdecydowało się rozszerzyć działalność i poprosiło mnie i Lorenzo o zrobienie odcinka pilotażowego. Dokładnie wiedzieliśmy, co chcemy zrobić. Chcieliśmy zrobić program z Bobem”.

– Arthur Price – powiedział Newhite [co-founder of MTM] Był moim menadżerem. Zapytał mnie, czy jestem zainteresowany. Od 12 lat podróżuję i robię stand-upy, głównie nocne, a następnego dnia jesteś gdzieś 5300 mil stąd. Chciałam normalnego życia, w którym mogłabym być w domu z rodziną.

„Nie miałem wielkich wymagań. Nie chciałem, żeby serial opowiadał o jakimś głupim gościu, którego wszyscy kochają, który wpada w kłopoty, a potem jego żona i dzieci zbierają się, żeby go od tego odwieść”.

W 1992 roku rozpoczął kolejny nowy serial, pt. Pion, gra kultowego artystę komiksowego, który nigdy nie znalazł publiczności. Nie znalazła też odbiorców. Jerzy i Lewgdzie zagrał właściciela księgarni u boku Judda Hirscha.

Newhart pojawił się w programie NBC Ostry dyżur Przez trzy odcinki wcielił się w lekarza cierpiącego na zwyrodnienie plamki żółtej (za co otrzymał kolejną nominację do nagrody Emmy) oraz w serialu ABC wcielił się w Morty’ego Fleckmana, męża bohaterki granej przez Lesley Ann Warren Zdesperowane gospodynie domowe.

Ostatnio Newhight wcielił się w postać Judsona w trylogii Bibliotekarze Filmy telewizyjne, a następnie serial w TNT.

Newhight również wziął udział w turnieju Mała pani Marker (1980); Jako prezes Buck Henry Pierwsza rodzina (1980), z Gildą Radner w roli pełnej życia córki; W roli Papa Elfa w filmie Willa Ferrella krasnolud (2003); I w Bardzo źli menedżerowie (2011). Swoje płaskie, zachodnie rytmy wykorzystał do podkładania głosu w dwóch filmach Ratownicy filmy.

Chicago uhonorowało Newhight pomnikiem na Michigan Avenue, w pobliżu biurowca przedstawionego w napisach początkowych filmu. Pokaz Boba Newhite’a, ze swoim zdjęciem na krześle i pustą kanapą psychiatry obok niego. Później został przeniesiony do Navy Pier.

W 2002 roku został piątym laureatem nagrody im. Marka Twaina przyznanej przez Kennedy Center w dziedzinie humoru amerykańskiego, a cztery lata później opublikował swoje wspomnienia pt. Nie powinienem tego robić.

Newhite był żonaty z Virginią „Jenny” Quinn (córką aktora Billa Quinna) od stycznia 1963 r. do jej śmierci w kwietniu 2023 r. w wieku 82 lat. Randkę zorganizował dla nich komik Paddy Hackett (Jenny opiekowała się dziećmi Hacketta).

„Pewnego dnia Buddy wrócił i powiedział w swój niepowtarzalny sposób: «Spotkałem tego młodego mężczyznę, który nazywa się Bobby Newhite, jest komikiem i jest katolikiem, a ty jesteś katoliczką i myślę, że powinniście się pobrać»”. – wspominała w wywiadzie z 2013 roku.

To ona wpadła na pomysł wspaniałego zakończenia serialu Nowe Serce Podczas przyjęcia bożonarodzeniowego pokazał, że Pleshette również miał w nim uczestniczyć.

New Harts byli bliskimi przyjaciółmi Dona Ricklesa i jego żony Barbary, a para często spędzała razem wakacje.

Wśród ocalałych znajdują się jego dzieci, Robert Jr., Timothy, Courtney i Jennifer oraz dziesięcioro wnucząt.