Matt Bezdrowski to trener i były bramkarz, który zawodowo grał w Stanach Zjednoczonych i Szwecji. Pracuje jako analityk bramkarzy Sportowiec.
Wczoraj wieczorem Turcja prowadziła 2:1 w doliczonym czasie gry w drugiej połowie, a Austria gorączkowo szukała wyrównania. Turecki bramkarz Mert Gunuk wykonał najlepszą jak dotąd interwencję w turnieju, cudem uniemożliwiając Christophowi Baumgartnerowi z bliskiej odległości, zapewniając swojemu krajowi miejsce w tabeli. ćwierćfinału Mistrzostw Europy 2024.
To była fantastyczna interwencja, przypominająca słynną obronę Gordona Banksa dotyczącą strzału Pele dla Anglii przeciwko Brazylii podczas Mistrzostw Świata w 1970 roku. Nie przesadzę, jeśli powiem, że była to jedna z najlepszych interwencji, jakie kiedykolwiek widziałem.
Sposób, w jaki Jonuk strzelił bramkę i obronił odbicie od mokrej nawierzchni w deszczową noc, w tak kluczowym momencie, był rewelacyjny.
Niesamowita interwencja Merta Junuka w 95. minucie 🤯😱#Euro w ostatniej chwili | @hublot pic.twitter.com/N2AImAbc7A
– Puchar Narodów Europy 2024 (@EURO2024) 2 lipca 2024 r
W walce z Jonokiem istnieje pewien poziom instynktownej świadomości, który można zbudować jedynie poprzez konsekwentne poświęcanie godzin pracy. Ruchy i interakcje, które wykonuje, rzucając się na piłkę, są możliwe tylko dzięki niezliczonym godzinom, które spędził na boisku treningowym; W wyniku ciągłego stawiania się we właściwym miejscu i dokładnie we właściwym czasie. Ta interwencja nie była dziełem przypadku.
Gdy piłka wzniosła się w powietrze, Jonuk najpierw odwrócił ciało, a następnie wykonał trzy szybkie kroki nad bramką, cały czas utrzymując głowę i oczy skupione na piłce nad nim. Było to ważne, ponieważ w ułamku sekundy pomogło mu ocenić ścieżkę i trajektorię piłki, jednocześnie przewidując jej ostateczne miejsce. Gdyby zawahał się choćby przez chwilę, gol zmusiłby jego zespół do zarządzenia dogrywki.
Jonuk szybko zdał sobie sprawę, że piłka, która początkowo minęła, nie była do złapania w powietrzu, więc szybko rozejrzał się przed sobą i zobaczył Baumgartnera samotnego przy tylnym słupku. Kiedy piłka wciąż znajdowała się nad nim w powietrzu, Jonuk zdecydował się odwrócić od niej wzrok i spojrzał na spodziewany punkt uderzenia Baumgartnera.
Może wydawać się dziwne, że bramkarz odwraca wzrok od nadlatującej piłki, ale to jest główny powód, dla którego Jonuk jest w stanie wykonać tę obronę.
Przewidując punkt uderzenia, pozwolił sobie widzieć piłkę na całej jej drodze, utrzymując stopy w niemal stałym kontakcie z podłożem i doskonale wyczuwając moment uderzenia, co pomogło mu przygotować się na odpowiedni moment, aby wpłynąć na grę. Gdyby Jonuk patrzył na piłkę i próbował oddać strzał po uderzeniu, jest mało prawdopodobne, aby udało mu się dosięgnąć piłki na czas, nawet przy swoim świetnym refleksie.
Głębiej
Austria 1 Türkiye 2: Rakiety spadają i rekordy się załamują – i uratuje mistrzostwo?
Informacje, które miał przed sobą (szybkość podania, odbicie, budowa ciała Baumgartnera) mówiły mu, że piłka najprawdopodobniej wróci w to samo miejsce, z którego nadeszła. Ze względu na swój ograniczony czas reakcji Junuk zdecydował się na wykonanie mniejszego kroku (zamiast tradycyjnego kroku do przodu), ponieważ nie miał już wystarczająco dużo czasu lub dystansu, aby wykonać większy krok w prawo. Zamiast tego musiał podsunąć prawą stopę pod siebie i popchnąć piłkę zewnętrzną (lewą) nogą w stronę piłki.
Gdy piłka zmierzała w stronę bramki, Junuk podłożył prawą nogę pod stopę i z całych sił rzucił się w prawo, wykorzystując każdy centymetr swojego wzrostu (196 cm) do odepchnięcia piłki od bramki . Jego umiejętność tymczasowego zebrania stóp pod nogi w ostatniej chwili pomogła mu zorganizować ruch w kluczowym momencie i przewidzieć, że piłka wróci do bramki, aby wykonać cudowną obronę.
Tym, co w tamtym momencie było dla Jonuka trudniejsze, był sposób, w jaki piłka odbijała się w drodze do bramki.
Kiedy piłka odbija się przed tobą, nie masz już do czynienia z piłką, która ma przewidywalną drogę do bramki, ale raczej z piłką, która po odbiciu może zmienić kierunek i wysokość. Bramkarz w takich momentach zazwyczaj musi wykonać dwa ruchy, co jest głównym powodem, dla którego trudno jest obronić strzał z odbicia czy główkę na wzór obrony Baumgartnera. Bramkarz musi najpierw zejść w dół, aby odpowiedzieć na niski strzał, a następnie podskoczyć, gdy piłka odbije się od murawy, jednocześnie poruszając ciałem na boki i do przodu, aby dostać się za strzał i go odciąć.
Odpowiednie wyczucie czasu i zbudowanie mocnej bariery za piłką może być bardzo trudne, jeśli potrafisz czytać grę. Sytuacja staje się trudniejsza, gdy piłka w drodze do bramki zmienia kierunek. W takich momentach koncentracja i wyczucie czasu bramkarza są niezwykle ważne.
Trudno wyrazić, jak trudno jest pchać tylną nogę tak mocno i szybko, jak zrobił to Jonok tutaj, aby uratować sytuację. Nie miał zamiaru dostać się do tej piłki.
Entuzjastyczna reakcja Jonuka po obronie i niewerbalna reakcja austriackich zawodników po nieudanym wyrównaniu mówią więcej niż jakiekolwiek słowa o tym, jak wspaniały był mecz.
Zapisy obronne są bardzo podobne do celów w tym sensie, że ich efekty i etap, na którym zostały wykonane, decydują o ich jakości.
Gdyby wczorajsza interwencja Jonuka miała miejsce w jakimkolwiek innym momencie pozostałych meczów, nie zapisałaby się ona w historii. Fakt, że wydarzyło się to w ostatniej chwili i mógł zadecydować o awansie Turcji do ćwierćfinału lub opuszczeniu turnieju po dogrywce lub w rzutach karnych, czyni tę sytuację jeszcze bardziej wyjątkową.
Głębiej
Chaos w Austrii i Turcji: część Bundesligi, część Ameryki Południowej, część niższych lig
(Zdjęcie: John McDougall/AFP za pośrednictwem Getty Images)
„Typowy ekspert od Twittera. Miłośnik kulinarny. Gracz. Student. Nieuleczalny miłośnik kawy. Zły praktyk popkultury.