Mchy należą do najważniejszych roślin glebotwórczych na Ziemi, zamieniając jałowe skały w żyzną glebę, a obecnie zespół naukowców sugeruje, że te nie-naczyniowe rośliny mogłyby zrobić to samo na Marsie.
gdybyśmy byli On powinien Wprowadzenie życia z Ziemi do naszego czerwonego sąsiada to kolejna kwestia – nie mamy dobrych zapisów na ten temat na naszej planecie.
Ale Jeśli Zdecydowaliśmy, że warto majstrować przy glebie na Marsie, aby stworzyć dla nas, Ziemian, drugi dom, a ekolog Xiaoshuang Li i jego koledzy z Chińskiej Akademii Nauk wpadli na kandydata, który ich zdaniem spełni to zadanie.
Powierzchnia Ziemi była kiedyś całkowicie niegościnna dla życia, ale to nie powstrzymało grupy organizmów zwanych… Rośliny mchu — do których zaliczają się dziś glony, wątrobowce i rośliny stuletnie — odrywają się od żyznego bezpieczeństwa oceanów w poszukiwaniu nowych horyzontów.
Sukces tych ziemskich pionierów zależał od ich zdolności do ujarzmiania i trawienia składników odżywczych, które wyciekały ze skał lub po nich spływały, a jednocześnie przetrwały całkowicie nieprzyjazne warunki, które zamieniłyby inne żywe organizmy w pył. Jednak gdy rozprzestrzeniły się po skalistych granicach Ziemi, utworzyły glebę, torując drogę innym, mniej odpornym formom życia, aby stopniowo wkroczyły na suchy ląd.
Ta zdolność genetyczna w dalszym ciągu służy glonom na całym świecie, a naukowcy uważają, że moglibyśmy wykorzystać ich wrodzone talenty do kolonizacji Marsa, kładąc podwaliny pod inne, mniej trwałe formy życia, takie jak rośliny uprawne.
W przeciwieństwie do pysznego mchu leśnego, który można sobie wyobrazić, który jest bardzo łatwy w porównaniu do swoich poprzedników, Centricia caninervis Firma ta stara się prowadzić bardzo oszczędny tryb życia. Firma ta prosperuje na pustyniach Chin i Stanów Zjednoczonych, a także w lodowatych górach Pamiru, Tybecie, Bliskim Wschodzie, Antarktydzie i obszarach wokół Bieguna Północnego.
the Pustynia Gorbantongut W północno-zachodnich Chinach znajduje się centrum S. caninervisktóre rosną tu gęściej niż gdziekolwiek indziej na świecie, pomimo temperatur w zakresie od -40°C do 65°C (-40°F do 149°F) i wilgotności względnej wynoszącej 1,4 procent.
Lee i jego koledzy przetestowali ten mech – i zapłacili S. caninervis Wyjście z niezwykle szerokiej strefy komfortu nie jest łatwe.
W jednym laboratorium przetestowali reakcję roślin na poważną suszę i regenerację po niej, długotrwałe zamrażanie (-80°C przez 3 lub 5 lat, -196°C przez 15 lub 30 dni) i promieniowanie (w dawkach od 500 do 16 000 mikrogramów). . Ojej) oraz warunki podobne do marsjańskich w ośrodku symulacji atmosfery planetarnej (PASF) Chińskiej Akademii Nauk.
W symulacji Marsa rośliny poddano działaniu ciśnienia około 650 paskali (Pa), ciśnienia podobnego do ciśnienia 680–790 Pa na Marsie. W nocy temperatura wynosiła -60°C, a w ciągu dnia 20°C, co odpowiada warunkom panującym na Marsie w regionach tropikalnych i średnich szerokości geograficznych. Symulowali także skład gazu w atmosferze i poziom promieniowania ultrafioletowego, aby był bliższy poziomowi występującemu na Marsie.
To była susza, bo S. caninervis, spacer w parku. W przenikliwym zimnie wzruszyła ramionami. Wszystkie zamrożone rośliny zregenerowały się po rozmrożeniu, przy czym rośliny, które wyschły przed zamrożeniem, zregenerowały się znacznie szybciej niż ich mokre odpowiedniki.
W obliczu poziomu promieniowania wynoszącego 50 Greyów, który zabiłby ludzi, S. caninervis Nie mrugnął powieką. Przy 500 Gy jego wzrost wydawał się przyspieszyć.
Algi, które zostały odwodnione, a następnie wystawione na działanie warunków marsjańskich, po zaledwie 30 dniach rekonwalescencji mogły zachowywać się tak, jakby nic się nie wydarzyło. Ich odwodnionym odpowiednikom powrót do zdrowia trwał nieco dłużej, ale nadal żyją, aby opowiedzieć historię.
„Chociaż do stworzenia samowystarczalnych siedlisk na innych planetach wciąż pozostaje długa droga, pokazaliśmy, że ogromny potencjał tkwi w S. caninervis „Jako pionierska roślina rosnąca na Marsie” – twierdzą naukowcy On pisze.
„Patrząc w przyszłość, spodziewamy się, że te obiecujące algi zostaną przetransportowane na Marsa lub Księżyc w celu dalszych testów potencjału roślin do kolonizacji i wzrostu w przestrzeni kosmicznej”.
Nawet jeśli glony na Marsie okażą się fatalnym pomysłem, to fakt, że… S. caninervis Permakultura to świetny sposób na przekształcenie całkowicie jałowych ziem w „żywą skórę”, nawet po przetrwaniu w tak trudnych warunkach, co daje nam nadzieję na życie na naszej planecie, która wydaje się bardziej odporna, niż czasami sobie wyobrażamy.
Badanie to zostało opublikowane w Innowacja.
„Nagradzany beeraholik. Fan Twittera. Podróżnik. Miłośnik jedzenia.